İN THE ARMY NOW!

Hüznün ağırlığı çöktü omuzlarına önce. Eller öpüldü, dualar edildi, yürekler buruk... Son bir bakışla sıcacık BABA OCAĞINI süzdü. O sert bakışlar yumuşadı,masum bir bebek oldu sanki.İnanılmaz bir nur sardı yüzünü... Boynundan çıkarıp al bayrağı sonraki yolcuya devretti.Gururla okudu İstiklal Marşını. Gözyaşları sel oldu,yürekler çoştu.

......

Bir an durdurmak istedim zamanı,geriye döndürmek belki. Hayat kaynağımızın hayatta olduğu günlerden birgün olsun istedim gidişi.

.........

GİTTİ.

Kalbimden yüreğimden ciğerimden bir parçayı da alarak GİTTİ. ..

Rabbim sağsalim dönüşünü görebimeyi de nasibetsin. İyilerle ve iyiliklerle karşılaştırsın.

ALLAH KAVUŞTURSUN bizi... ve tüm ayrı kalanları. CANIM KARDEŞİM ASKERLİĞİN HAYIRLA BAŞLAYIP HAYIRLA BİTSİN İNŞALLAH.

(Uzun zamandır uzak kaldığım blog arkadaşlarıma sevgiyle...)