YAVRU KUŞUM...: Ocak 2008

28 Ocak 2008 Pazartesi

GEZELİM GÖRELİM

Bu benim ferrari... Hem de kırmızı...

Burası Eyüp Camiinin önüdeki şadırvan...

Dünya varlığım gezmeyi ço

k seviyor.

Bu otobüs ne zaman gelecek canım?

Bu işlere de el atıcam tabi ki, hepinizi hizaya sokucam,

biraz daha sıkın dişinizi İstanbul halkı ben gelicem....

24 mayısta sağa sola dönmeye başlayan, 27 agustosta oturmaya başlayan yavru kuşum 16 eylül haftası emekle me çalışmalarını hızlandırdı. Düşe kalka(hem de burnunun üstüne) emeklemeyi öğrendi dünya varlığım. Düşünce hemen anneye bakıp ağlasam mı ağlamasam mı kararı veriliyordu. MİNİK KUZUM, YAVRU KUŞUM, DÜNYA VARLIĞIM BENİM...

26 Ocak 2008 Cumartesi

Ben bu kadar minicik idim

Daha yeni yeni ışığın olduğu tarafa yönelmeye başlamıştı yavru kuşum.

Gözleri ışıktan yoruluyor sanırım.

Ellerinin güzelliğine bak yavru kuşumun.

Sanki parmaklarını sayıyor tek tek.

İşte bu kadar!

Çekmeceyi açtım, ittim çektim.
O da kesmedi, içindekileri çıkardım, etrafa saçtım.

Oldukça eğlenceli.

Bir de içine gireyim dedim.

Annem kızdı mı ne.

BU NASIL BAKIŞ?

Çok mu şaşırdın kuzucum?

İLK YEMEK

ANNE

HERZAMANKİNE

NE OLDU?

AA BU DA İ

YİYMİŞ CANIM.

AMAN DİKKAT

ADEMİN BOĞAZINA

TAKILANDAN MI BU NE?

ALLAHTAN ANNEM SUYUNU SIKMIŞ, TÜLBENTTEN SÜZMÜŞ...

YAVRU KUŞUM YEMEĞE BAŞLADIĞINDA

İlk olarak elma suyu ile başladığımız yemek alıştırmalarını yoğurt takip etti.

İlk denemelerde bu nasıl bir tat diye soran yüz ifadesiyle bakıyor Yavru Kuşum.

25 Ocak 2008 Cuma

TATİLİN İLK SABAHI

Sabah 8:15 bir telefon sesi ile uyandık.
Halbuki anne cimcime akşam biraz daha geç kalkma düşüncesiyle uyumuştu.

Bugün neler yapıcaz?
1.Çok güzel bir kahvaltı.

2.Bol bol oyun, gdıklama, sevişme, kovalamaca, tay tay egsersizleri.

3. Dışarı çıkıp biraz yürüyüş..

4. Şayet dışarı çıkamazsak ev işleri.........

5. Babamız hastalandı akşam. Ona özel sevdiği mamalardan yapıcaz en bonköründen.

Gerisi bize kalmış..
Genişletiriz duruma göre....

MERHABALAR

ŞİİRİMİN DEVAMI İLE BAŞLAMAK İSTİYORUM,

8 Şubat 2007, 12:20…
Dünyama bir güneş doğdu…
Hayatıma gökkuşağının en güzel renkleri demet demet serpildi..
Gözlerim güzelin en güzelini gördü.
Ellerim yumuşağın en yumuşağına dokundu..
Kalbim doyasıya sevmenin tadını aldı..
Gerçekten sevmek buymuş dedi yüreğim..

Geceleri sabaha kadar uykusuzca izledim izledim; doymadım daha bak dedi gözlerim.
Kokladım kokladım içine çek; derin derin içine çek dedi ciğerim..
Ohhh mis bu mis.. mis gibi değil mis bu..

Göğsüme alıp nefesini dinledim.
Bir an duracak diye korkular doldu içime.
Sanki yorulacakmış gibi geldi nefes alırken.
Yapabilsem dedim onun yerine ben nefes alabilsem.
O yorulmasa..

Minicik ellerine dokundum.
Avcumun içine aldım.
Bütün gücümü onun ellerine bırakmak istedim.

Ağladığı ilk an daha canımı vermek istedim.

Ah yavrum ah yavrum diye kıvrandım onun ağlamasıyla..

O gül gibi dudaklarıyla tebessüm edince bulutların üstündeydim.
O nasıl bir gülüş.
O nasıl bir tad.
Nasıl bir mucize…
Hayat buymuş meğer..
Dünya buymuş..

Annelik buymuş…

Annem seni şimdi anladım annem..

Küçük kızın anne oldu annem…

Benim de canımdan bir can doğdu..

Yavrum oldu..

BURAK İSMAİL’ im doğdu..